Η ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΑ ΤΟΥ RICHARD LINKLATER

Το όνομα του ακούστηκε πολύ τους τελευταίους μήνες.  Για τους περισσότερους ήταν άγνωστο αν και πολλοί ερωτεύτηκαν με την  αναπάντεχη ρομαντική τριλογία του ( Before Sunrise, Before Sunset,  Before Midnight). Μετά απο  δεκαεφτά ταινίες σε είκοσι τρία χρόνια καριέρας έφτασε η στιγμή να ανέβει το μεγάλο σκαλοπάτι στην κινηματογραφική του πορεία.  Ο λόγος για τον επιλεκτικό, αφοσιωμένο σκηνοθέτη του ανεξάρτητου σινεμά  Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ.

ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΧΙΟΝΙ

Οι νιφάδες έπεφταν αργά, αθόρυβα, ήσυχα. Στεκόταν πίσω απο το παράθυρο και τις παρατηρούσε να χορεύουν, να στροβιλιλίζονται και ύστερα να χάνονται μαγικά λίγο πριν αγγίξουν το έδαφος. Της άρεσε το χιόνι. Ξυπνούσε  την παιδικότητα της. Και μαζί μια μελαγχολία. Μεγάλωνε, ωρίμαζε, άλλαζε. Έπρεπε να πάρει αποφάσεις.

“BIRDMAN”: ΕΝΑ ΑΨΕΓΑΔΙΑΣΤΟ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΟ ΞΕΣΠΑΣΜΑ

O Αλεχάντρο Ιναρίτου τρέχει με την κάμερα του πίσω από τους ηθοποιούς του δημιουργώντας ένα ενιαίο, σφιχτοδεμένο και δυναμικό κινηματογραφικό παραλλήρημα. Παίζει με τις λέξεις, τους ήχους, τα χρώματα, τους φωτισμούς προσθέτοντας μικρές πινελιές που κάνουν τη διαφορά στο υπερρεαλιστικό του δημιούργημα.

ΕΣΥ ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙΣ ΟΤΑΝ ΜΕΓΑΛΩΣΕΙΣ;

Εσύ τι θα γίνεις όταν θα μεγαλώσεις; Μια ερώτηση γνώριμη, οικεία που ακούμε από παιδιά. Το τί δεν προσδιορίζεται , υπονοείται. Δείχνει πόσο καθοριστικό είναι το επάγγελμα για την προσωπικότητα και τη ζωή ενός ανθρώπου. Η επιλογή του προσδιορίζει τον τρόπο ζωής του, το κοινωνικό στάτους, τον περίγυρο του. Η ερώτηση είναι απλή, κατανοητή. Η απάντηση  ωστόσο είναι πολύπλοκη.

“INTO THE WOODS”: ΠΟΣΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΧΩΡΕΣΟΥΝ ΣΕ ΕΝΑ ΔΑΣΟΣ;

Βασισμένο στο εμπνευσμένο μιούζικαλ των Στίβεν Σοντχάιμ και του Τζέιμς Λαπίν που ανέβηκε στο Μπρόντγουει 27 χρόνια και υπό την σκηνοθετική ενορχήστρωση του μετρ του είδους Ρόμπ Μάρσαλ τα “μυστικά του δάσους” μπλέκουν στα κλαδιά του τέσσερα γνωστά παραμύθια (Κοκκινοσκουφίτσα, Ραπουνζέλ, Τζάκ και η Φασολιά,  Σταχτοπούτα) με έναν ευφάνταστο και ξεχωριστό τρόπο.

5 -ΜΗ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ- ΤΑΙΝΙΕΣ ΓΙΑ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!

Κάθε χρόνο τέτοια εποχή μετράμε αντίστροφα για τις ημέρες των Χριστουγέννων. Στολισμένες βιτρίνες, πολύχρωμα φωτάκια, χριστουγεννιάτικες playlists δημιουργούν ένα ευχάριστο μαγικό κλίμα που ενθουσιάζει μικρούς και μεγάλους. Ας μην ξεχνάμε ότι τα Χριστούγεννα δεν είναι μόνο για  μικρά αλλά και για  μεγάλα παιδιά. Μέσα στο εορταστικό αυτό κλίμα διαβάζουμε πολλά αφιερώματα για ταινίες που πρέπει να δει κανείς κατά τη διάρκεια των Χριστουγεννιάτικων διακοπών: Home Alone, Τhe Nightmare before Christmas, Christmas Carol και The Polar Express φιγουράρουν πρώτα στις λίστες. Αν περιμένετε να τις δείτε παρακάτω κάνετε λάθος.

“FOXCATCHER”: ΜΙΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΠΑΛΗ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΔΕΡΦΙΚΗ ΑΓΑΠΗ

To “Foxcather” είναι μια τραγική ιστορία με πρωταγωνιστές τον πρωταθλητισμό, την υποκρισία που καιροφυλακτεί,τον ανταγωνισμό,τις ψεύτικες υποσχέσεις, τη δίψα για φήμη και καταξίωση, αλλά και την αδερφική αγάπη.

ΤΟ ΣΚΟΤΕΙΝΟ ΔΩΜΑΤΙΟ

Έλα μαζί μου αλλιώς… Μια απειλητική φωνή σου κλείνει τα μάτια με μαύρη κορδέλα, για  να μη βλέπεις. Σου δένει τα χέρια για να μην κουνηθείς. Σε σπρώχνει, σε οδηγεί, σε εξουσιάζει. Σε τρομοκρατεί. Δεν σου σφράγισε τα χείλη . Όχι, δεν το ξέχασε. Ξέρει ότι δεν θα μιλήσεις. Ο φόβος κάνει καλά τη δουλειά του. Καταπίνει τις κραυγές τόσο εύκολα. Μετράς τα βήματα, τους χτύπους, τις βρισιές. Μέχρι να φτάσεις εκεί που θα σε οδηγήσουν οι φωνές.

ΜΕΓΑΛΩΝΟΝΤΑΣ…

Από εκείνο τον δρόμο περνούσα καθημερινά για χρόνια. Ήταν ο δρόμος μου για το σχολείο. Παλιά ήταν απλά ένας δρόμος. Σήμερα μερικά χρόνια μετά είναι κάτι παραπάνω. Σαν να ξεκλείδωσα ένα κουτί με αναμνήσεις. Όλα απέκτησαν νόημα ακόμη και εκείνες οι κίτρινες γραμμές που βρίσκονται σε κάθε δρόμο.

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΦΩΝΑΖΟΥΝ!

10 με 12 χρονών. Όνομα άγνωστο. Μάτια γαλανά, όχι το φωτεινό του ουρανού, αλλά εκείνο το σκούρο μπλέ του βυθού. Βλέμμα κενό, ξεθωριασμένο, καρφωμένο στο ταβάνι. Χείλη κλειστά, ανέκφραστα. Χέρια ζωγραφισμένα με μαρκαδόρους. Χρώματα, πολλά χρώματα. Σαν να προσπαθούν να κρύψουν κάτι. Διακρίνω έναν ήλιο πάνω σε μια μελανιά.